Papryka to jedno z najchętniej uprawianych warzyw w Polsce, ale jej hodowla w gruncie wymaga odpowiedniego doboru odmiany. Nie wszystkie papryki nadają się do uprawy na otwartym polu, ponieważ niektóre wymagają ciepłej i stabilnej temperatury, którą łatwiej zapewnić w tunelach foliowych lub szklarniach.
Do uprawy w gruncie najlepiej wybierać odmiany o wysokiej odporności na zmienne warunki atmosferyczne, w tym chłodniejsze noce oraz okresowe susze. Najczęściej polecane odmiany to:
- Papryka Ożarowska – odporna na chłodniejsze warunki, o czerwonych, średniej wielkości owocach.
- Papryka Roberta – plenna odmiana o intensywnie czerwonych owocach.
- Papryka Kinga – odmiana o żółtych owocach, odporna na zmienne warunki.
- Papryka Etiuda – o pomarańczowych owocach, dobrze znosi warunki gruntowe.
- Papryka Zorza – wczesna odmiana o dobrych właściwościach smakowych.
Wybór odmiany powinien być dostosowany do warunków klimatycznych danego regionu oraz preferencji dotyczących koloru i smaku owoców.
Przygotowanie stanowiska pod uprawę papryki
Papryka jest rośliną ciepłolubną, dlatego stanowisko do jej uprawy musi spełniać określone wymagania. Aby uzyskać wysoki plon, należy zadbać o odpowiednie nasłonecznienie, rodzaj gleby oraz jej zasobność w składniki odżywcze.
Wymagania świetlne i cieplne
- Papryka najlepiej rośnie w pełnym słońcu, dlatego miejsce uprawy powinno być osłonięte od wiatru, ale dobrze nasłonecznione przez cały dzień.
- Minimalna temperatura gleby przy sadzeniu powinna wynosić 14–16°C, a optymalna temperatura powietrza to 22–27°C.
- Roślina źle znosi przymrozki – w przypadku ochłodzenia warto stosować osłony agrowłókninowe.
Odpowiednia gleba
- Najlepsze są gleby żyzne, przepuszczalne, bogate w próchnicę.
- Optymalne pH gleby to 6,0–6,8 – zbyt kwaśna gleba może powodować słabe pobieranie składników odżywczych.
- Podłoże powinno być dobrze spulchnione, aby zapewnić odpowiednią cyrkulację powietrza wokół korzeni.
- Papryka nie lubi gleb ciężkich, gliniastych i nadmiernie wilgotnych, ponieważ łatwo dochodzi w nich do gnicia korzeni.
Nawożenie przed sadzeniem
- Jesienią warto zastosować obornik lub kompost, który poprawi jakość gleby.
- Na 2–3 tygodnie przed sadzeniem należy dodać nawozy fosforowo-potasowe, aby wspomóc rozwój systemu korzeniowego.
- Wczesną wiosną można zastosować nawóz wieloskładnikowy o podwyższonej zawartości azotu, który pobudzi wzrost roślin.
Sadzenie papryki w gruncie
Paprykę uprawia się z rozsady, ponieważ ma długi okres wegetacji i nie zdążyłaby dojrzeć w chłodniejszym klimacie, gdyby była wysiewana bezpośrednio do gruntu.
Kiedy sadzić rozsadę?
- Najlepszy termin sadzenia to po 15 maja, gdy minie ryzyko przymrozków.
- Temperatura gleby powinna wynosić minimum 14°C, aby rośliny mogły się szybko przyjąć.
- Wcześniejsze sadzenie wymaga stosowania osłon z agrowłókniny lub tuneli foliowych.
Rozstaw sadzenia
- Paprykę sadzi się w rozstawie 40 × 50 cm, aby zapewnić roślinom odpowiednią przestrzeń do wzrostu.
- Przy większych odmianach można zwiększyć rozstaw do 50 × 60 cm.
- Rośliny sadzi się na taką samą głębokość, na jakiej rosły w doniczkach.
Po posadzeniu paprykę należy obficie podlać, aby korzenie dobrze się zakorzeniły w nowym miejscu.
Pielęgnacja papryki w gruncie
Aby papryka mogła rozwijać się prawidłowo, należy zadbać o regularne podlewanie, nawożenie oraz ochronę przed chorobami i szkodnikami.
Nawadnianie
- Papryka ma duże zapotrzebowanie na wodę, zwłaszcza podczas kwitnienia i zawiązywania owoców.
- Najlepszą metodą podlewania jest nawadnianie kroplowe, które pozwala uniknąć zamakania liści i zapobiega chorobom grzybowym.
- W czasie upałów podlewanie powinno odbywać się rano lub wieczorem, aby ograniczyć parowanie wody.
Nawożenie w trakcie wegetacji
- Azot – potrzebny w początkowym okresie wzrostu.
- Fosfor i potas – wspierają kwitnienie i dojrzewanie owoców.
- Wapń – zapobiega zniekształceniom owoców i chorobie suchej zgnilizny wierzchołkowej.
Najlepiej stosować nawozy w formie płynnej lub granulowanej, dostosowane do potrzeb papryki.
Podpieranie roślin
Niektóre odmiany papryki mogą wymagać podwiązywania, zwłaszcza gdy owoce są duże i ciężkie. Można stosować paliki, siatki lub tyczki bambusowe, aby zapobiec łamaniu się łodyg.
Choroby i szkodniki papryki
Papryka może być podatna na różne choroby grzybowe, bakteryjne oraz ataki szkodników.
Najczęstsze choroby
- Zaraza ziemniaka – objawia się brunatnymi plamami na liściach i owocach.
- Szara pleśń – powoduje gnicie owoców i pędów.
- Bakterioza papryki – prowadzi do żółknięcia i zamierania roślin.
Najgroźniejsze szkodniki
- Mszyce – osłabiają rośliny, wysysając soki z liści.
- Przędziorki – powodują żółknięcie liści i ich opadanie.
- Stonka ziemniaczana – może atakować paprykę rosnącą w pobliżu ziemniaków.
Aby uniknąć problemów, warto stosować naturalne metody ochrony, np. opryski z czosnku, pokrzywy czy mydła potasowego.
Tabela: Kluczowe parametry uprawy papryki w gruncie
| Czynnik | Optymalne warunki |
|---|---|
| Termin sadzenia | Po 15 maja |
| Rozstaw sadzenia | 40 × 50 cm |
| Temperatura gleby | Min. 14°C |
| pH gleby | 6,0–6,8 |
| Podlewanie | Regularne, najlepiej kroplowe |
| Nawożenie | Azot, fosfor, potas, wapń |
| Ochrona | Regularne sprawdzanie pod kątem chorób i szkodników |
